منیر طه، مؤسس و مدرس بخش زبان و ادبیات ایتالیایی دانشگاه تهران بود. سرپرستی و مدیریت دپارتمان زبان‌های خارجی دانشگاه تهران را نیز سال‌ها برعهده داشت. او بعد از انقلاب، ابتدا به ایتالیا و سپس به کانادا مهاجرت کرد و استاد زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه بریتیش کلمبیا، ونکوور و دیگر مراکز علمی بود.

منیر طه، سراینده دلنشین‌ترین ترانه‌ها که به «اولین زن ترانه‌سرا» معروف بود، عصر روز گذشته، چهارشنبه ۱۰ اردیبهشت (۳۰ آوریل ۲۰۲۵) در ۹۶ سالگی در ونکوور کانادا چشم از جهان فرو بست.

به گزارش پایگاه خبری رج به نقل از خبرآنلاین؛ منیر طه (یا طاها) نخستین ترانه‌اش با نام «شب مهتاب» را در چهارده‌سالگی برای آهنگی به همین نام از علی تجویدی سرود. این ترانه با نام مستعار شهرزاد و با همکاری گروه موسیقی تجویدی و آواز حسین قوامی از رادیو پخش شد. او در برنامه «گل‌های رنگارنگ» رادیو ایران با هنرمندانی چون علی تجویدی، غلامحسین بنان و مرضیه همکاری داشت.

منیر طه، نخستین ترانه‌سرای زن ایران

منیر طه متولد ۱۳۰۹ در تبریز بود. او دکترای زبان و ادبیات فارسی را از دانشگاه تهران و دکترای زبان و ادبیات ایتالیایی را از دانشگاه رم اخذ کرد.

از جمله آثار چاپ‌شده او می‌توان به کتاب‌های زیر اشاره کرد:

• «سرگذشت» (۱۳۳۲ – تهران)

• «دوراهی» (۱۳۳۵ – تهران)

• «مزدا» (۱۳۳۶ – تهران)

• «در کوچه‌ها، بازارها» (۱۳۵۸ – تهران)

• «سینه‌ریز» (۱۳۶۴ – لس‌آنجلس)

• «پاییز در پرچین باغ» (۱۳۷۵ – ونکوور)

یکی از ماندگارترین ترانه‌های او، «عاشقی شیدا» است که ابتدا با صدای غلامحسین بنان اجرا شد و سال‌ها بعد، توسط محمدرضا شجریان نیز بازخوانی شد:

مرا عاشقی شیدا
فارغ از دنیا
تو کردی، تو کردی…

منیر طه ترانه پایگاه خبری رج ادبیات

این ترانه، با زبانی تغزلی، مضامین عاشقانه‌ای را به زیباترین شکل ممکن در قالب موسیقی ایرانی بیان کرده و نشانی است از قدرت شاعرانگی منیر طه در ترانه‌سرایی.

منیر طه، بانویی فرهیخته، هنرمند و آموزگار، در تمامی حوزه‌هایی که در آن‌ها فعالیت داشت، نقشی اثرگذار و پیشرو ایفا کرد و نام او برای همیشه در تاریخ فرهنگ و ادبیات ایران باقی خواهد ماند.