ادوارد مونک، هنرمند نروژی، به دلیل حس عمیق اضطراب و نگرانی که در آثار اکسپرسیونیستی و سمبولیستی‌اش دیده می‌شود، در سراسر جهان شناخته شده است. اما طرفداران او ممکن است خودشان دچار اضطراب شوند وقتی بفهمند روش او در خلق و نگهداری آثار هنری‌اش بسیار غیرمعمول بوده است. او که جذب طبیعت بود، بسیاری از آثار خود را در فضای باز و در ملک ۴۵ جریبی‌اش به نام «اکِلی» خلق و نگهداری می‌کرد. به همین دلیل، برخی از تابلوهای او – از جمله مشهورترین اثرش – ممکن است قربانی شرایط جوی شده باشند.

به گزارش پایگاه خبری رج به نقل از آرت‌نت؛ ادوارد مونک در سال ۱۸۶۳ در روستای آدالس‌بروک نروژ به دنیا آمد. دوران کودکی‌اش با فقدان و بیماری همراه بود؛ مادرش وقتی او پنج ساله بود درگذشت، و خواهر بزرگ‌ترش نه سال بعد از آن. هر دو قربانی بیماری سل شدند و مشکلات روانی شدید نیز در خانواده‌اش شایع بود. مونک نوشته بود: «من دو دشمن وحشتناک بشر را به ارث برده‌ام – میراث سل و جنون.»

برای مونک، بودن در دل طبیعت آرام‌بخش بود، و بیش از نیمی از نقاشی‌هایش مناظر طبیعی هستند. موزه مونک توضیح می‌دهد که «در آثار او، منظره همیشه صرفاً پس‌زمینه نیست؛ بلکه بازتابی از حالات انسانی و اضطراب‌هاست.» در زمانی که نقاشی در فضای باز (plein air) محبوب شده بود، مونک عاشق کار در طبیعت بود. اما برخلاف امپرسیونیست‌ها، هدف او بازنمایی دقیق منظره نبود؛ او اغلب از حافظه یا خیال نقاشی می‌کرد. او حتی پرتره‌ها و صحنه‌های داخلی را نیز در فضای باز می‌کشید، زیرا این شیوه را ترجیح می‌داد.

نقاشی جیغ ادوارد مونک پایگاه خبری‌ رج‌خبر

میراث ادوارد مونک

وقتی شهر اسلو پس از مرگ مونک در سال ۱۹۴۴ مجموعه آثار او را به ارث برد، چندین نقاشی در وضعیت بدی پیدا شد که در آتلیه‌های فضای باز او در «اکِلی» نگهداری می‌شدند. در مقایسه با یکی از آثارش – «کارگران در برف» (۱۹۱۳-۱۹۱۵) – که تکه‌هایی از آن در یک گلوله برفی در حال ذوب شدن در باغ یافت شد، آتلیه فضای باز تقریباً لوکس محسوب می‌شود.

به دلیل علاقه‌اش به کار در فضای باز و رویکرد رها و گاه بی‌توجه‌اش به نگهداری آثار هنری، برخی از نقاشی‌های او نشانه‌هایی از جای پای سگ، آسیب آب، و حتی بنا بر یک افسانه شهری، لکه‌هایی از فضله پرندگان دارند. این روش ادوارد مونک باعث شده حفاظت و مرمت آثارش چالش‌برانگیز باشد.

شاهکار مشهور او، «جیغ»، از جمله آثاری است که گفته می‌شود نشانه‌هایی از فضله پرندگان بر آن دیده می‌شود. اما در سال ۲۰۱۶، این نظریه رد شد؛ پژوهشگران دانشگاه آنتورپ با استفاده از اشعه ایکس مشخص کردند که لکه‌های سفید روی نسخه ۱۸۹۳ از «جیغ» (ادوارد مونک چهار نسخه از این اثر خلق کرده بود) در واقع موم شمع هستند.

سخنگوی دانشگاه گفت این افسانه رایج به این دلیل شکل گرفته که «مونک علاقه داشت آثارش را در معرض طبیعت رها کند» و «پرندگانی که از آنجا می‌گذشتند به‌نوعی لایه‌ای جدید از معنا به اثر اضافه می‌کردند.» با این حال، مشخص شد مقوایی که مونک برای خلق «جیغ» استفاده کرده بود، در صورت تماس طولانی با فضله پرندگان، هرگز دوام نمی‌آورد.

دکتر گرت فن در اسنیکت نمونه‌ای از این نقاشی ۱۲۳ ساله برداشت و ثابت کرد منبع لکه‌ها موم است و نه چیز دیگر: «ترکیب فضله پرندگان به شدت به نوع تغذیه آن‌ها بستگی دارد، اما شک دارم پرندگانی که به خوردن موم علاقه دارند روی نقاشی مونک فضله کرده باشند.»

او گفت: «بنابراین، فکر می‌کنم می‌توانیم پرونده فضله پرندگان را ببندیم.

ادوارد مونک پایگاه خبری رج خبر